Futbol təkcə meydanda bir oyun deyil, həm də həyatın sizə atdığı çətinliklərlə sonsuz mübarizədir. Bir çox peşəkar idmançı üçün zədələr karyeralarının ayrılmaz hissəsidir və oyunçunun gələcəyini müəyyən edə bilər. Hər matçın öz bacarıqlarını nümayiş etdirmək fürsəti olduğu futbol dünyasında bir zədə fəlakət ola bilər. Qısa müddətdə azarkeşlərin könlünü fəth edən fransalı hücumçu Randal Kolo Muani hər kəsi qıra biləcək zədə ilə üzləşib. Lakin onun hekayəsi təkcə ağrı deyil, həm də sağalma, mətanət və yeni zirvələrə can atmaqdır.
Karyerasının lap əvvəlindən Randal Kolo Muani heyrətamiz qabiliyyətlər nümayiş etdirdi. Onun hazırlığı, sürəti və meydanda mövqe tapmaq bacarığı onu öz nəslinin ən perspektivli oyunçularından birinə çevirdi. Lakin bir çox idmançılar kimi o da zədələrdən xilas ola bilməyib. Muaninin öz klubunda çıxış etdiyi matçların birində dizindən ciddi zədə alıb. Bu, sadəcə bir burkulma və ya qançırlar deyildi – bu, əməliyyat və uzun müddət bərpa tələb edən bir zədə idi. Hadisələr o qədər sürətlə cərəyan etdi ki, Muaninin çətin vəziyyətdə olduğunu başa düşməyə vaxtı yox idi. Rəqibi ona hücum edəndə kəskin ağrı hiss edib. Bir neçə dəqiqədən sonra o, çəmənlikdə uzanıb oynamağa davam edə bilməyəcəyini anlayanda, düşüncələri qorxu və qeyri-müəyyənlik arasında dolaşırdı. O, necə sağalacaq? Meydana eyni vəziyyətdə qayıdacaqmı? Bu suallar ona əzab verir, gələcək haqqında tutqun fikirlər yaradırdı. Həkimlər diz bağının yırtılması diaqnozu qoyublar. Bu, təkcə əməliyyat deyil, həm də uzun reabilitasiya dövrü demək idi. Muani başa düşdü ki, karyerası təhlükə altında ola bilər. Futbol sadəcə bir iş deyil, onun həyatı, uşaqlıqdan çalışdığı arzusudur. Belə ağır zədə ilə üzləşən o, özünü yol ayrıcında tapdı.
Əməliyyatdan sonra təkcə fiziki ağrılarla deyil, həm də psixoloji maneələrlə əsl mübarizə başladı. Zədədən sağalmaq təkcə əzələləri və oynaqları deyil, həm də zehni də əhatə edən bir prosesdir. Muani başa düşürdü ki, ona təkcə fiziki formasını bərpa etmək deyil, həm də öz qabiliyyətlərinə inamı saxlamaq lazımdır. O, zədədən sonra yaranan narahatlıq və qorxuların öhdəsindən gəlməyə kömək edən bir psixoloqla görüşməyə başladı. Bu müddət ərzində o, müxtəlif emosiyalarla üzləşib. Sağalmanın ləngidiyi və sahəyə qayıtmaq arzusunun heç vaxt gerçəkləşməyəcəyi göründüyü zaman ümidsizlik anlar oldu. Bununla belə, Muani hər addımın, hər məşqin onu məqsədinə daha da yaxınlaşdırdığını anlayanda ilham anlar da yaşadı. O, gündəlik tutmağa, düşüncələrini və nailiyyətlərini sənədləşdirməyə başladı, bu da ona nə qədər irəliləyiş əldə etdiyini anlamağa kömək etdi. Sağalmasının digər vacib hissəsi ailəsi və dostlarının dəstəyi oldu. Onlar nəinki onu ruhlandırdılar, həm də müsbət münasibət saxlamağa kömək etdilər. Muani tez-tez deyirdi ki, ən çətin anlarda ona olan inamları önəmlidir.
Fiziki reabilitasiya onun sağalmasının növbəti mərhələsi idi. Yüngül məşqlərlə başladı və yavaş-yavaş yükü artırdı. Hər gün gücü və koordinasiyası üzərində işləyir, əvvəlki formasını qaytarmağa çalışırdı. O, başa düşürdü ki, təkcə zədələnmiş toxumaları bərpa etmək deyil, həm də gələcəkdə təkrarlanan zədələrin qarşısını almaq üçün əzələ korsetini gücləndirmək lazımdır. Təlim yorucu idi, lakin Muani təslim olmadı. O bilirdi ki, sahəyə qayıtmaq böyük səy tələb edir. Bəzən şübhələnirdi, amma hər dəfə meydançada qaçmağa başlayanda bu, nə üçün mübarizə apardığını xatırladırdı. Bu, təkcə fiziki bərpa deyil, həm də oyuna psixoloji hazırlıq vacib idi. Kifayət qədər vaxt keçdikdən və özünü daha inamlı hiss etməyə başlayanda Randal komandaya qayıtmaq qərarına gəldi. Risk idi, amma başa düşürdü ki, bu addımı atmasa, irəli gedə bilməyəcək. O, komanda ilə məşqlərdə iştirak etməyə başladı və əvvəlcə çətin olsa da, özünə inamın geri qayıtdığını hiss etdi.
Muaninin meydançaya qayıtması onun karyerasında əlamətdar bir an oldu. Bu, sadəcə bir matç deyildi – bu, onun özü və şərait üzərində qələbəsi idi. Hər dəfə topa toxunduqda bütün ağrı və iztirabların getdiyini hiss edirdi. O, yenidən oyunun bir hissəsi oldu və bu, ona güc verdi. Bütün çətinliklərə baxmayaraq, Muani komandasına qayıtdı və əla nəticələr göstərməyə başladı. O, nəinki bacarıqlarını bərpa etdi, həm də daha da əzmkarlaşdı və hər oyuna diqqət yetirdi. Zədə ilə bağlı təcrübəsi onu daha yetkin və müdrik oyunçu etdi, istənilən çətinliyə qalxa bildi. Karyerasını məhv edə biləcək bu zədə əslində ona dərs oldu. O, meydanda hər anın qədrini bilməyi, sağlamlığın və oynamaq imkanının əsl imtiyaz olduğunu başa düşməyi öyrəndi. Onun hekayəsi çətinliklər və şübhələrlə üzləşən çoxlarını ruhlandırdı. Randal Kolo Muani möhkəmlik və əzmkarlığın simvoluna çevrildi. Onun zədə ilə döyüşü təkcə fiziki bərpa hekayəsi deyil, həm də daxili gücdür. O, göstərdi ki, ən çətin anlarda belə cəsarət və irəli getmək arzusu tapa bilərsiniz. Bu hekayə zədələrin idmanın bir hissəsi olduğunu xatırladır, lakin onlar həm də şəxsi inkişaf üçün bir fürsət ola bilər. Muani bizə təslim olmamağın və həmişə özünə inanmağın vacib olduğunu öyrətdi. Onun sağalma yolu gənc nəsil idmançılar üçün ilham mənbəyidir və göstərir ki, hətta ən çətin sınaqların öhdəsindən gəlmək olar.
